سينه سرخ
سینه‌سرخa
نام فارسی: سینه‌سرخa
نام انگلیسی: European ribona
نام علمی: Erithacus rubecula a
خانواده: توکایان (Turdidae) a
جمعیت: در نیمه‌ی شمالی کشور، به ویژه زمستان‌ها، جمعیت تقریباً زیادی دارد.a
پراکنش: در جهان، در مناطق مدیترانه و اروپای شمالی است. این پرنده بومی شمال ایران و آذربایجان های شرقی و غربی است. زمستان‌ها دامنه‌ی پراکنش آن گسترده‌تر می‌شود و حتی به خوزستان، خراسان رضوی و فارس نیز می‌رسد.a
زیستگاه: باغ‌های سایه‌دار، پرچین‌ها و جنگل‌هایی که گیاهان کوتاهی در آن‌ها می‌رویند، محل زندگی سینه‌سرخ است.a
اندازه: طول بدن این پرنده تا 14 سانتی‌متر است.a
ریخت‌شناسی: نر و ماده هم شکل‌اند و صورت و سینه‌ی قرمز و حنایی رنگ دارند. جثه‌ی آن‌ها تپل است و بی‌گردن به نظر می‌آیند. چشم‌های سینه‌سرخ‌ها سیاه و بزرگ و بال‌هایشان کوتاه است. زیر تنه‌ی آن‌ها سفید مایل به خاکستری است و منقار و پاهای تیره و سطح پشتی قهوه‌ای زیتونی یک‌دستی دارند. پرنده ی جوان قرمزی سینه را ندارد؛ اما بدنش قهوه‌ای‌تر و پر از لکه‌های قهوه‌ای و نخودی است. رنگ پر و بال این پرنده‌های جوان، در پایان تابستان، مانند پرندگان بالغ می‌شود.a
رژیم غذایی: سینه‌سرخ ها از حشره، کرم، میوه و دانه‌های گیاهی تغذیه می‌کنند.a
زادآوری: پرنده‌ی ماده 5 تا 6 تخم سفید با خال‌های قرمز می‌گذارد و 12 تا 15 روز هم از جوجه‌ها نگهداری می‌کند. سینه‌سرخ‌ها لانه‌ی استكاني شكل خود را روی زمین یا روی درختان می‌سازند.a
وضعیت حفاظتی گونه: در حال حاضر به اقدام حفاظتی ویژه‌ای نیاز ندارد.a
a
مطالب قابل توجه: a
- سینه‌سرخ‌ها در زمستان‌های پر برف، برای یافتن غذا روی برف‌ها و بین شاخ و برگ درختان به این سو و آن سو می‌روند و با رنگ سينه و دم مستطيلي شكل براحتي قابل مشاهده‌اند.a
- سینه‌سرخ از پرندگان چند همسر است و نرها در فصل زادآوری سعی می‌کنند نظر ماده‌های بیش‌تری را جلب کنند.a
- سینه‌سرخ‌های نر و ماده شبیه هم هستند و تنها در فصل زادآوری از روی آواز خوانی نرها می‌توان آن‌ها را تشخیص داد.a
a
منابع : a
1- ابراهيمي، مهرگان، فرهنگ‌نامه حيات وحش ايران، نشر طلايي، 1390a
2- منصوري، جمشيد، راهنماي پرندگان ايران، كتاب فرزانه، 1387a
- به پيوند‌ها رجوع شود.a