دم‌جنبانك ابلق
دم‌جنبانک ابلقa
نام فارسی: دم‌جنبانک ابلقa
نام انگلیسی: White Wagtaila
نام علمی: Motacilla alba a
خانواده: دم‌جنبانکیان (Motacillidae)a
جمعیت: تقریباً در همه‌ی کشور، جمعیت کافی دارد.a
پراکنش: درجهان در سراسر اوراسیا، آمریکای شمالی، خاورمیانه و چین زادآوری دارد. زمستان‌ها در جنوب آفریقا تا کنیا، خاورمیانه، هند و جنوب آسیا سر می‌کند. در سراسر ایران دیده می‌شود. اما در سواحل جنوب فقط در فصل زمستان حضور دارد.a
زیستگاه: دم جنبانک ابلق در مناطق باز، نزدیک جوامع انسانی، شهرها، پارک ها، کشت‌زارهای آبیاری شده و کنار رودها زندگی می‌کند.a
اندازه: طول بدن این پرنده 18 سانتی‌متر است.a
ریخت‌شناسی: پر و بال دم جنبانک ابلق سیاه و سفید است. دم بلندی با پرهای کناری سفید، پاهای سیاه، منقار باریک، پشت خاکستری با پس گردنی سیاه، صورت و گوش‌پرهای سفید دارد که آشکارا با گلو و سینه سیاهش تضاد دارد.a
رژیم غذایی: دم‌جنبانک ابلق از حشره‌ها و نرم‌تنان تغذیه می‌کند.a
زادآوری: پرنده‌ی ماده 5 تا 6 تخم خاکستری با خال‌های قهوه‌ای می‌گذارد. لانه‌ی آن‌ها شبیه پیاله‌ای روی زمین یا در حفره‌های ساختمان‌هاست. بیشتر وقت‌ها پرنده‌ی ماده روی تخم می‌خوابد که این کار 12 تا 14 روز طول می‌کشد. جوجه‌ها 13 تا 16 روز تغذیه می‌شوند. معمولاً دم‌جنبانک ابلق، هر سال، 2 بار جوجه‌آوری می‌کند.a
وضعیت حفاظتی گونه: در حال حاضر به اقدام حفاظتی ویژه‌ای نیاز ندارد.a
a
مطالب قابل توجه: a
- دم‌جنبانک و دیگر خویشاوندان آن را، با بدن باریک و کشیده كه مرتب دم خود را به بالا و پایین تکان می دهند، می توان به راحتی از سایر پرندگان کوچک جثه تشخیص داد.a
- دم‌جنبانک ابلق روی زمین می‌نشیند و با سرعت راه می‌رود و چشم می‌گرداند تا حشره‌ای برای خوردن بیابد. اگر حشره در حال پرواز باشد، به سرعت بلند می‌شود و با یک پرواز موجی، خود را به حشره می رساند و آن را شکار مي‌کند. سپس روی زمین می‌نشیند و شکارش را می‌خورد.a
a
منابع : a
1- ابراهيمي، مهرگان، فرهنگ‌نامه حيات وحش ايران، نشر طلايي، 1390a
2- منصوري، جمشيد، راهنماي پرندگان ايران، كتاب فرزانه، 1387a
- به پيوند‌ها رجوع شود.a