سگ‌سانان
خانواده‌سگ‌‌سانانCANIDAE-a
a
از خانواده سگ‌سانان تاكنون شش گونه در ايران شناسايي شده است. تمام اعضاء اين خانواده شبيه سگ هستند: پوزه‌اي دراز، باريك و استوانه‌اي شكل دارند. گوش‌هاي سيخ و مثلثي شكل، دم پرمو، دست و پايي بلند دارند و پنجه رو هستند. تعداد پنج انگشت در دست (اولين انگشت در بالا قرار دارد) و چهار انگشت در پا دارند، ناخن‌هاي كلفت و قوي آنها مانند گربه‌سانان جمع نمي‌شوند، به طوري كه در رد آنها آثار ناخن‌ها قابل مشاهده است. تعداد دندان‌ها 42 عدد است. حس بويايي آنها بسيار قوي و شنوايي و بينايي‌شان نيز قوي است. داراي غده‌هاي توليد بو در سطح زيرين دم هستند. آنها قلمرو خود را به وسيله ادرار مشخص مي‌كنند. در مقايسه با اغلب گوشت‌خواران دونده‌هاي خوبي هستند. اكثر آنها طعمه خود را از طريق تعقيب شكار مي‌كنند. در بين سگ‌ساناني كه به صورت اجتماعي زندگي مي‌كنند، غالباً قوي‌ترين حيوان رهبري و كنترل گروه را به عهده دارد.a
سگ‌سانان با تعقيب و شكار حيوانات مريض، پير و عليل، سلامتي بقيه را تضمين، و با كنترل جمعيت علف‌خواران از تخريب مراتع جلوگيري مي‌كنند. از طرف ديگر، با از بين بردن حيوانات مضر نظير جوندگان و خوردن لاشه حيوانات كمكي بزرگي به انسان مي‌كنند. در مناطقي كه تعداد سگ‌سانان، به خصوص روباه كاهش يافته است افزايش جمعيت جوندگان آفت كاملاً محسوس است. پوست بعضي از آنها بسيار باارزش است، اغلب سگ‌سانان به خصوص روباه‌ها نسبت به بيماري‌هاي بسيار حساس‌اند. a