منابع و رخنمونهاي آبي > رودها > حوزه آب خيز خليج فارس ودرياي عمان > مهران >

مهران

a

رودخانة مهران (تاون، شور)a

كليات: a

رودخانه مهران از رودهاي مستقل حوضة آبريز خليج‌فارس و درياي عمان است كه در جنوب استان فارس و غرب استان هرمزگان قرار دارد و در شمال شرق، شمال، شمال غرب و غرب شهرستان بندر لنگه جريان دارد.a

پيشينيه: a

وجه تسميه نام مهران از اسم شخصي به نام جلودار مهران ساكن منطقه گرفته شده كه سردار چريك‌هاي حامي قافله‌ها بوده است.اين رودخانه و آبادي به همين نام از او به يادگار مانده است. اسم ديگر مهران رودخانه خمير است.a

سرچشمه: a

رودخانه مهران از دامنه‌هاي كوه گاوبست(با ارتفاع 2165 متر) در 60 كيلومتري جنوب غربي شهر لار و كوه شكردان (با ارتفاع 1078 متر) در 18 كيلومتري شمال شرق شهر لامرد سرچشمه مي‌گيرد.a

رودخانه‌هاي فرعي: a

رودخانه قابل توجهي به مهران نمي‌ريزد.a

آبادي‌هاي محل گذر: a

آبادي‌هاي گره آقايي، پرهيز، تهرزان، تلو، اسكنان، مزبا وو، اهل، مهوك، كديون، ديو، پس بند، زين‌الديني، كنار سايه، خمار، ده نو، عالي احمدان، هرنگ، كوخرد، مزاجان، چاله كوخرد، گريان، گوردان، مهران، كنارخورد، قمران، كونه، دژگان، گوه، گنائي، سيد محمد و كوشك در مسير رودخانة مهران قرار دارند.a

طول، عرض، عمقa

رودخانه مهران از محل سرچشمه تا محل مصب به خليج‌فارس بيش از 270 كيلومتر طول دارد. a

جريان رودخانه در جهت شمال غرب به جنوب شرق استa

وسعتa

مساحت حوضة آبريز اين رودخانه بيش از 8400 كيلومتر مربع است.a

ساير اطلاعات: a

محل عبور رودخانه مهران(بستر) در جلگه‌هاي ساحلي ماسه‌اي بوده و جريان رودخانه در شن فرورفته و قطع مي‌شود مجدداً جريان آب بيرون آمده و با دلتايي وسيع به وسعت حدود 30 كيلومتر مربع وارد خليج‌فارس (تنگه خوران) مي‌شود.a

آب رودخانه شور و در تابستان خشك است و بعنوان يك رودخانه سيلابي و فاقد جريان قابل توجهي مي‌باشد. شيب متوسط رودخانه مهران در مناطق كوهستاني 3 درصد و در نواحي دشتي حدود يك درصد است. پل معروف جناح كه شهر بستك را به بندر لنگه متصل مي‌كند بر روي مهران احداث شده است.a

منابع : a

افشين، يدالله، رودخانه هاي ايران، جلد اول، وزارت نيرو و شركت مهندسين مشاور جاماسب، 1373.a

مفخم پايان، لطف الله، فرهنگ رودهاي ايران، سازمان جغرافيايي كشور،1353.a

جعفري، عباس، گيتاشناسي ايران، جلد دوم (رودها و رودنامه هاي ايران)، گيتاشناسي، 1376.a

بديعي، ربيع، جغرافياي مفصل ايران، جلد اول، اقبال، 1362.a

a

Back to top