پاشلك تكزي
پاشلك تكزيa
a
نام فارسی: پاشلك تكزيa
نام انگلیسی: Solitary Snipea
نام علمی: Gallinago solitariaa
خانواده: آبچليكيان (Scolopacidae)a
a
زیستگاه: این پرنده، در بالاترین حد جنگلهای مرطوب بهسر برده، روی زمین آشیانه میسازد و لانه خود را با پوشش گیاهی مخفی میکند. زمستانها، در نواحی پاییندستتر، شالیزارهای مرتفع، حاشیهی بوتهزارهای کوهستانی و مرطوب، کنار چشمهها و بستر پر از شن و ریگ جویبارهای کوهستانی بهسر میبرد.a
پراکنش: درایران، بهتعداد اندک و در زمستانها، بهصورت عبوری و در نواحی شرقی دیده شده و احتمالاً در کوههای شمال شرقی خراسان تولید مثل میکند. a
اندازه: این پرنده 30 سانتيمتر طول دارد.a
مشخصات ظاهري: از تمام پاشلکها بزرگتر و پرو بالش کمرنگتر است. روتنه، قهوهای با نقش و نگار فراوان نخودی و سفید در پشت است. سر قهوهای، خط ميان تارك و نوار ابرويي نخودي مايل به خاكستري است. خط چشم تا منقار قهوهای تیره است. گردن و سینه نخودی قهوهای، شکم و زیرتنه نخودی سفید با رگههای کمرنگ قهوهای در پهلوها، پاها قهوهای مایل به زرد و نوک قهوهای تیره و بلند دارد. بالهایش قهوهای و دارای خالهای سفید است. دمش گرد و بهرنگ بلوطی است و انتهای دمش سفید است.a
اغلب در نور کم صبح و یا هنگام غروب فعالیت میکند.a
وضعیت حفاظتی: نیاز به بررسی در مورد حضور این پرنده در ایران است.a
a
a
منابع : a
1- منصوري، جمشيد، راهنماي پرندگان ايران، كتاب فرزانه، 1387a
- به پيوندها رجوع شود.a