مرگوس بزرگ
مرگوس بزرگa
a
نام فارسی: مرگوس بزرگ/ اردک ماهیخوارa
نام انگلیسی: Common Mergansera
نام علمی: Mergus mergansera
خانواده: مرغابيان (Anatidae)a
a
زیستگاه: این پرنده در دریاچه‌ها، رودخانه‌های با جریان سریع آب، و آبگیرهایی که حاشیه‌ی پر درخت دارند، به‌سر برده و در سوراخ درختان آشیانه می‌سازد. a
پراکنش: در ایران، زمستان‌ها، به تعداد اندک در سواحل درياي خزر و تالاب‌هاي شمال غرب كشور دیده می‌شود.a
اندازه: طول اين پرنده به 72 سانتي‌متر و وزن آن به بيش از 2 كيلوگرم مي‌رسد.a
مشخصات ظاهري: بزرگترین اردک ماهیخوار است که روی آب و در پرواز بدنش کشیده و خوش‌ترکیب است. سر پرنده‌ی نر، سبز تیره با جلای براق است که تا بالای گردن را فرا می گیرد. هر دو جنس، منقاری باریک و قرمز رنگ دارند. تاج، در پرنده‌ی نر، نامشخص و در پرنده‌ی ماده به صورت آویزان در پشت سر قرار می گیرد. در پرنده‌ی نر، سینه، شکم و پهلوها سفید و گاهی نیز به صورتی متمایل و دمش خاکستری است. در پرنده‌ی ماده، سر و گردن قهوه‌ای بلوطی، زیر گلو سفید، گردن خاکستری کم‌رنگ، آینه بالی سفید مستطیل شکل و بزرگ، بدن خاکستری و شاهپرهای اولیه‌ی بال خاکستری تیره‌ی مایل به سیاه است. پرنده‌ی ماده و جوان‌ها شبیه ماده‌ی اردک ماهیخوار کاکلی‌اند، با این تفاوت که زیر بدنشان خاکستری نیست. a
در پرواز گردنش را رو به جلو و کشیده نگه می دارد. به هنگام پرواز، مسافتی را بر روی آب می دود و سپس از سطح آب جدا می شود.a
وضعیت حفاظتی: جمعیت این پرنده در ایران بسیار اندک است، بنابراین به برنامه‌ریزی و اقدام مناسب حفاظتی نیاز دارد.a
a
منابع : a
1- منصوري، جمشيد، راهنماي پرندگان ايران، كتاب فرزانه، 1387a
- به پيوند‌ها رجوع شود.a