مرگوس كاكلي
مرگوس كاكليa
a
نام فارسی: مرگوس كاكلي/ اردک ماهیخوار کاکلیa
نام انگلیسی: Red-breasted Mergansera
نام علمی: Mergus serratora
خانواده: مرغابيان (Anatidae)a
a
زیستگاه: این پرنده، زمستان‌ها در دریاها، خورها، مصب‌ها و خلیج‌ها به‌سر می‌برد. a
پراکنش: در ایران، زمستان‌ها، به تعداد اندک در سواحل دریای خزر و به حالت سرگردان، در ناحیه‌ی مرکزی فارس دیده می‌شود.a
اندازه: این پرنده، 58 سانتی‌متر طول دارد و وزن آن به 1300 گرم مي‌رسد.a
مشخصات ظاهري: بدني کشیده و تا حدودی تیره‌رنگ دارد. هر دو جنس، کاکلی افشان در پشت سر دارند. هم اندازه‌ي اردک سرسبز و کوچکتر از اردک ماهیخوار است. در پرنده‌ی نر، سر و بالای گردن سبز تیره است. طوق سفیدی در جلوي گردن آن دیده می‌شود. سینه بلوطی نقطه نقطه‌ای، منقار قرمز، روتنه خاکستری، پیش‌بال سیاه، پوش‌پرهای بال و پرهای ثانویه سفید است و دو خط باریک سیاه روی آینه بالی‌اش دیده می‌شود. در پرنده‌ی ماده، سر و گردن بلوطی، چانه سفید مایل به خاکستری است که تا جلوي گلو را می‌گیرد. همچنین آینه بالی سفید‌رنگ است که یک خط سیاه عرضی در آن دیده می‌شود. این پرنده، بیشتر از اردک ماهیخوار، به دریا وابسته است و پروازی مستقیم و سریع دارد. در پرواز گردنش را رو به جلو و کشیده نگه می دارد. به هنگام پرواز، مسافتی را بر روی آب می دود و سپس از سطح آب جدا می شود.a
وضعیت حفاظتی: در سال‌های اخیر جمعیت این پرنده در ایران به شدت کاهش پیدا کرده‌است، بنابراین به برنامه‌ریزی و اقدام مناسب حفاظتی نیاز دارد.a
a
a
منابع : a
1- منصوري، جمشيد، راهنماي پرندگان ايران، كتاب فرزانه، 1387a
- به پيوند‌ها رجوع شود.a