غاز خاكستري
غاز خاکستریa
نام فارسی: غاز خاکستریa
نام انگلیسیGreylag Goose a
نام علمی: Anser anser a
خانواده: غازیان (Anserinae)a
جمعیت: جمعیت زیادی ندارد و هر سال به دلیل شکار بی‌رویه، آسیب‌های جدی به آن وارد می‌شود.a
پراکنش: در ایسلند، شمال و شرق اروپا، در تمام آسیای مرکزی تا شمال شرقی چین زیست می‌کند. در زمستان به آفریقای شمالی، مصر، بیرمانی و آنام کوچ می‌کند. در شمال ایران( سواحل در یای خزر)، شرق( دریاچه ی هامون)، شمال شرقی( تالاب های خراسان)، جنوب ( در یاچه و تالاب استان فارس و خوزستان) و سایر تالاب‌هاي غرب و جنوب غربی و در سواحل در یای عمان در اطراف چابهار دیده می‌شود.a
زیستگاه: در تالاب‌ها، آب‌بندها، دریاچه‌های آب شیرین، خورها و جزایر کوچک زندگی می‌کنند.a
اندازه: طول بدن در حدود 74 تا 84 سانتی‌متر و طول دو بال آن در حدود 149 تا 168 سانتی‌متر است.a
ریخت‌شناسی: نر و ماده شبیه هم هستند و سر و گردن خاكستري، منقار بزرگ و نارنجی، پرو بال خاکستری و پاهای صورتی دارند. رنگ پرهای سرو گردن آن‌ها روشن‌تر و شكم بدون راه راه عرضي است.a
رژیم غذایی: غذای غازهای خاکستری ، گیاهان علفی و گیاهان آبزی است.a
زادآوری: غاز ماده 4 تا 6 تخم سفید می‌گذارد و به تنهایی 27 تا 28 روز روی تخم می‌خوابد. جوجه‌ها پس از 56 روز پرواز می‌کنند.a
وضعیت حفاظتی گونه: باید از زیست‌گاه‌های این پرنده حفاظت شده و از شکار آن‌ها جلوگیری شود.a
a
مطالب قابل توجه: a
- غازهای خاکستری از اجداد غازهای اهلی هستند. این پرندگان مهاجر پرتعداد و پر سر و صدا، بر خلاف مرعابی‌های دیگر، ترجیح می‌دهند و به جای آب، غذای خود را در خشکی جست و جو کنند. a
- پاهای غازها مانند خویشاوندان مرغابی آن‌ها پرده‌دار است، اما درست در زیر شکمشان قرار گرفته است. برای همین، به راحتی روی زمین و میان علف‌ها راه می‌روند.a
a
منابع : a
1- ابراهيمي، مهرگان، فرهنگ‌نامه حيات وحش ايران، نشر طلايي، 1390a
2- منصوري، جمشيد، راهنماي پرندگان ايران، كتاب فرزانه، 1387a
- به پيوند‌ها رجوع شود.a