طوطي ماهي ايراني
طوطي ماهي ايرانيa
a
نام فارسی: طوطي ماهي ايرانيa
نام انگلیسی: Gulf Parrotfish a
نام علمی: Scarus persicus a
خانواده: طوطي ماهيان (Scaridae)a
جمعیت: نامعلوم a
پراکنش: در سراسر خلیج فارس و دریای عمان زندگي ميكند. a
زیستگاه: دریاهای گرم و معتدل، آبهای مناطق ساحلی و اطراف مناطق صخره ای مرجانی به عمق 2 تا 3 متر محل زندگی این ماهی است.a
اندازه: طول بدن اين ماهي حداكثر به 35 سانتي‌متر مي‌رسد. a
ریخت شناسی: بدني تا حدودي مستطيل شكل دارد. نوك پوزه‌اش گرد و لب‌هاي كلفت دارد دندان‌هاي دو فك به‌هم جوش خورده و صفحه‌اي منقار مانند را تشكيل داده‌اند. فلس‌ها دایره‌ای و تا روي گونه‌ها‌آمده و رنگ پشت بدن و لبه باله‌هايش صورتي رنگ است. باله پشتي ممتد و طويل بوده، رنگ زير شكم و زير سر اين ماهي صورتي است.a
رژیم غذایی: از جلبک‌های دریایی چسبیده به بستر و روی تخته سنگ‌ها و مرجان‌های مرده مخلوط با ماسه و بي‌مهرگان تغذیه می‌کند.a
زادآوری: تخم‌ريزي ميكند و لقاح آن خارجي است.a
وضعیت حفاظتی: از وضعيت اين گونه اطلاع دقيقي در دست نيست.a
a
مطالب قابل توجه: a
1- طوطي ماهي به كمك صفحات دنداني منقار مانند خود جلبك‌ها را از سطح صخره‌هاي مرجاني جدا كرده و به كمك دندان‌هاي ديگر در حفره دهانش خرد و مي‌‌خورد.a
قطعات سنگي كه با جلبك‌ها جويده مي‌شوند، تبديل به شن شده و به هضم جلبك كمك ميكند و اين مساله طوطي ماهيان را به يك توليد كننده شن و ماسه در تپه‌هاي مرجاني تبديل كرده است.a
2- اين ماهي ارزش غذايي داشته و از این ماهیان به صورت تازه مصرف مي‌شود ولی بیشتر کاربرد آن در آکواریوم‌ها به عنوان ماهی زينتي است كه البته نگهداري آن در‌آكواريوم بسيار سخت است. دندان‌هاي منقاري طوطي ماهي براي جلوگيري از رشد بيش از حد نياز به جويدن صخره‌هاي مرجاني دارد. a
3- رنگ طوطي ماهي براساس سن و جنس تغيير ميكند. ماهي ماده پس از تغيير جنسيت به ماهي نر بزرگتر شده و تغيير رنگ مي‌دهد.a
a
مآخذ: a
1- ابراهيمي، مهرگان، فرهنگ‌نامه حيات وحش ايران، نشر طلايي، 1390a
2- صادقي، سيدناصر، ويژگي‌هاي زيستي و ريخت‌شناسي ماهيان جنوب ايران، نقش مهر، 1380a
a