منابع و رخنمونهاي آبي > رودها > حوزه آب خيز خليج فارس ودرياي عمان > هله >

هله

a

رودخانة هله (حله، هليله)a

كليات: a

از رودخانه‌هاي مستقل حوضة آبريز فرعي حله كه در شمال و شمال غربي مركز شهرستان برازجان جريان دارد، در قسمتي از جنوب استان فارس و شمال استان بوشهر و چين خوردگي‌هاي زاگرس جنوبي قرار گرفته است.a

سرچشمه: a

حله از بهم پيوستن دو رودخانه دالكي و شيرين (شاهپور) در جنوب غربي آبادي درودگاه واقع در 10 كيلومتري شمال غرب شهر برازجان سرچشمه مي‌گيرد، رودخانه حله در واقع ادامه رود دالكي است كه كوه‌هاي خاني بك( با ارتفاع 2751متر) و دلو (با ارتفاع 3097 متر) در حوضة آبريز آن قرار گرفته اند.a

رودخانه‌هاي فرعي: a

حله داراي رودخانه مهمي كه از آن منشعب ‌گردد يا به آن متصل شود نيست.a

آبادي‌هاي محل گذرa

رودخانه‌حله از آبادي‌هاي كلل، بناء آب شيرين، بناء محاباتي، صلي آباد، بنارقائد، هفت جوش، حيدري، انگالي، زردكي عليا وسفلي، كره بند، بصري، قلعه سوخته، چم تنگ، مكابري، قلعه سرمان، عسگري، مجنون، محمدي، گوابين، حمود، احشام احمدي، فراكه(فراگه) گذشته و آنها را مشروب مي‌نمايد.a

طول، عرض، عمقa

مسير رودخانه حله از محل تلاقي رودهاي دالكي و شاهپور حدود 90 كيلومتر و از سرچشمه دالكي 285 كيلومتر مي‌باشد. در خصوص پهنا و گودي آن اطلاعات موثقي وجود ندارد. جهت جريان رودخانه شمال شرقي به جنوب غربي است.a

وسعتa

مساحت حوضة آبريز رودخانه حله حدود 21100 كيلومتر مربع مي‌باشد كه 13500 كيلومترمربع آنرا مناطق كوهستاني و 7600 كيلومتر مربع بقيه را مناطق كوهپايه‌اي و دشتهاي آبرفتي تشكيل مي‌دهند.a

ساير اطلاعات: a

در مناطق كوهستاني حله در بستري شيب دار و متشكل از مواد آبرفتي دانه درشت و متحرك جريان دارد اما در دشت برازجان و جلگه‌هاي ساحلي رودخانه داراي بستري عريض، عميق و متشكل از رسوبات دانه ريز است كه داراي پيچ و خم هاي زيادي است.a

شيب متوسط حله حدود يك درصد است.a

ميزان آبدهي ساليانه آن به طور متوسط 480 ميليون متر مكعب و آبدهي لحظه‌اي آن 900 مترمكعب در ثانيه اندازه‌گيري شده است. رودخانه حله داراي آب دائمي شيرين و با املاح نسبتاً زياد مي‌باشد.a

منابع : a

افشين، يدالله، رودخانه هاي ايران، جلد اول، وزارت نيرو و شركت مهندسين مشاور جاماسب، 1373.a

مفخم پايان، لطف الله، فرهنگ رودهاي ايران، سازمان جغرافيايي كشور،1353.a

جعفري، عباس، گيتاشناسي ايران، جلد دوم (رودها و رودنامه هاي ايران)، گيتاشناسي، 1376.a

a

Back to top