شبه جزيره ميانكاله

شبه جزيره ميانکاله در منتهي اليه جنوب شرقي درياي خزر واقع شده و نام خود را از دوکاله (شکستگي ساحلي يا رودخانه) طرفين شمالي و جنوبي گرفته است. اين شبه جزيره از شمال به درياي خزر، از جنوب به خليج گرگان، از شرق به آشوراده و از غرب به اراضي زاغمرز، مرداب پلو و نيروگاه نکا محدود مي‏شود. شبه جزيره ميانکاله در حدود 70 هزار هکتار وسعت دارد که عرض آن بين 5/2 تا 5/6 کيلومتر متغير است. اين شبه جزيره با تپه‏هاي شني ساحلي به طول 5/6 کيلومتر از دريا جدا مي‏شود. وسعت دهانة آن به نسبت کاهش يا افزايش آب، کم و زياد و يا کوتاه و بلند مي‏شود. فضاي شبه جزيره مرغزار نيمه مشجري است که عمده‏ترين درخچه‏هاي آن بوته‏هاي انار و تمشک وحشي است. همه ساله بيش از صدها هزار پرندة مهاجر، از انواع فلامينگو، قو، غاز خاکستري، پيشاني سفيد، قره غاز، انواع اردک در اين شبه جزيره فرود مي‏آيند و توليدمثل و زمستان‏گذراني مي‏کنند. علاوه بر پرندگان فوق، انواع پرندگان بومي نيز مانند قرقاول، سار، کبوتر و حيواناتي مانند خرس، خوک، شغال، جوجه تيغي و دله نيز در آن وجود دارند. شبه جزيرة ميانکاله به عنوان منطقه‏اي حفاظت شده به ثبت رسيده است و شکار هر نوع حيوان و پرنده در پيرامون آن، بدون اجازة مخصوص ممنوع است. a