سديچ

رودخانة سديچ a

كليات: a

سديچ از رودخانه‌هاي مستقل حوضة آبريز خليج‌فارس و درياي عمان است كه در شمال غرب جاسك جريان دارد و آب‌هاي مناطقي از استان‌هاي سيستان و بلوچستان(حوالي بمپور)، كرمان(كهنوج) و هرمزگان (جاسك) را جمع آوري كرده به درياي عمان مي‌رساند.a

سرچشمه: a

دو شاخة اصلي شمالي و جنوبي به نام سديچ شمالي و جنوبي و يك شاخة فرعي به نام گرو چريان كه همگي از كوه‌هاي بشاگرد سرچشمه مي‌گيرند، سديچ اصلي را بوجود آورده‌اند. مهمترين بلندي آن كوه ميهان(با ارتفاع 1732 متر) واقع در 39 كيلومتري جنوب غربي دهستان توتان نيك شهر سرچشمه اصلي سديچ است.a

رودخانه‌هاي فرعي: a

رودهاي شيريش، توجيدر، منجكر، ساگوجگ و رف در نواحي مختلف به سديچ متصل شده و نهايتاً به درياي عمان مي‌ريزند.a

آبادي‌هاي محل گذرa

اراضي آبادي‌هاي دروكي، جهلبوك، سمعه حان، تف تاف، جان وري، گچي، توجاني كش، آلائي، دمك، بشمي، گشمي، باسيدي، توتان، توجيدر، تيرگيچ، ساگوجگ و سيكوران توسط رودخانه سديچ مشروب مي‌شود.a

طول، عرض، عمقa

طول مسير سديچ حدود 280 كيلومتر مي‌باشد. جهت جريان آب رودخانه شمال غربي به جنوب شرقي است.a

وسعتa

مساحت حوضة‌آبريز رودخانه سديچ 4600 كيلومتر مربع مي‌‌باشد كه شامل مناطق كوهستاني و دشتي است.a

a

ساير اطلاعات: a

شاخه‌هاي تشكيل دهنده سديچ عموماً خشك و فاقد جريان سطحي دائمي مي‌باشند.a

سديچ داراي جريان سيلابي بوده و در فصل گرم كاملاً خشك مي‌شود.a

شيب متوسط رودخانه در مناطق كوهستاني 4 درصد و در مناطق هموار دشتي كمتر از يك درصد مي‌باشد.a

منابع : a

افشين، يدالله، رودخانه هاي ايران، جلد اول، وزارت نيرو و شركت مهندسين مشاور جاماسب، 1373.a

مفخم پايان، لطف الله، فرهنگ رودهاي ايران، سازمان جغرافيايي كشور،1353.a

جعفري، عباس، گيتاشناسي ايران، جلد دوم (رودها و رودنامه هاي ايران)، گيتاشناسي، 1376.a