زنبورخوار گلو خرمايي
زنبورخوار گلوخرماييa
a
نام فارسی: زنبورخوار گلوخرماييa
نام انگلیسی: Persian Bee eater a
نام علمی: Merops persicusa
خانواده: زنبورخواريان (Meropidae)a
a
زیستگاه: این پرنده در دشت‌های باز و كم درخت، زمین‌های کشاورزی آبیاری شده و حاشیه‌ی تالاب‌ها به‌سر برده و به‌صورت گروهی در سوراخ دیواره‌ی ساحلی رودخانه‌ها، تپه‌ها و گودال‌ها آشیانه می‌سازد. در ایران، تابستان ها در جنوب فراوان است و در شمال به تعداد نسبتا فراوان تولید مثل می کند.a
پراکنش: در نواحي زيستگاهي مناسب خود، به‌غير از شمال غربي و شمال شرقي كشور، فراوان است. تابستان‌ها در جنوب فراوان است و در شمال به تعداد نسبتاً فراوان تولید مثل می‌کند. همچنین به‌صورت مهاجر عبوری، در جمعیت‌های فراوان دیده می‌شود.a
اندازه: اين پرنده 30 سانتي‌متر طول دارد و وزن آن به 50 گرم مي‌رسد. a
مشخصات ظاهري: كمي بزرگتر از زنبورخوارهاي ديگر است. در پر و بالي سبز رنگ، چانه‌اي زرد و گلويي خرمايي شناخته مي‌شود. روي پشتش، اثري از آبي فيروزه‌اي به‌چشم مي‌خورد. خط چشمي‌سياه‌رنگي دارد، كه بالا و پايين آن، به مانند پيشاني‌اش، آبي فيروزه‌اي با حاشيه‌ي سفيد است. پرهاي زير دم سبزش، به‌رنگ قرمز آجري و دو پر مياني آن بلندتر است. پرهاي زير بال بلند و نوك تيزش مسي قرمز و لبه‌ي سياه‌رنگي دارد. پاهایش خاکستری تیره، منقارش سياه، دراز و اندكي خميده است. پرنده نابالغ بدون شاهپرهای دراز دم و كم‌رنگ‌تر ديده مي‌شود. a
وضعیت حفاظتی: از سوی کندوداران، تلاش‌هایی به‌منظور کنترل و کاهش جمعیت این پرنده صورت می‌گیرد. اما به نظر نمی‌رسد، در حال حاضر، نیازی به برنامه‌های ویژه‌ی حفاظتی داشته باشد.a
a
a
منابع : a
1- منصوري، جمشيد، راهنماي پرندگان ايران، كتاب فرزانه، 1387a
- به پيوند‌ها رجوع شود.a