لك‌لك
لك‌لک سفیدa
نام فارسی: لک‌لک سفید/ حاجی لک‌لکa
نام انگلیسی: White storka
نام علمی: Ciconia ciconiaa
خانواده: لک‌لکیان (Ciconiidae)a
جمعیت: در سال‌های اخیر، تعداد زیادی از جمعیت آن کاسته شده است. a
پراکنش: در اروپا، آمریکای شمالی، خاورمیانه و چین زاداوری دارد. در فصل تابستان، در اروپای مرکزی و شرقی و روسیه هم دیده می‌شود. در ایران بیش‌تر در مناطق غربی کشور مانند كرمانشاه زادآوری دارد. در برخی نقاط خوزستان بومی است و همه‌ی سال آن‌جا می‌ماند. لک‌لک سفید در ماه‌های آذر و دی از سرزمین‌های یخزده نیمکره شمالی به استان‌هاي شمالي كشور مهاجرت می‌کند.a
زیستگاه: لك‌لك پرنده‌اي كنارآبزي است. در نواحی تالابی، چمن‌زارها، کشت‌زارها و حاشیه‌ی رود خانه‌های نزدیک به مناطق مسکونی زندگی می‌کند.a
اندازه: طول بدن در حدود 102 سانتي‌متر و طول دو بال آن 180 تا 218 سانتی‌متر است.a
ریخت‌شناسی: پرنده‌ی بزرگی است که پر و بال سفید با شاه‌پرهای بالی سیاه براق، گردن بلند، منقار بلند قرمز رنگ، پاهای بسیار بلند قرمز رنگ، بال‌های بلند و پهن و دمی کوتاه دارد. نر و ماده همشكل‌اند. جوان‌ترها، به رنگ سفید چرکی، با منقار و پاهای کمرنگ‌تر دیده می‌شوند.a
رژیم غذایی: غذای این پرنده ماهی، جوجه‌های پرنده‌ها، قورباغه، موش، کرم خاکی، حلزون و گاهی نیز ازجوندگان کوچک و خزندگان تغذیه می‌کند.a
زادآوری: لک‌لک ماده در لانه‌ی بسیار بزرگی كه معمولاً در جای بسیار بلند مي‌سازد، 3 تا 5 تخم می‌گذارد. نر و ماده 29 تا 30 روز روي تخم‌ها مي‌خوابند. a
وضعیت حفاظتی گونه: حفاظت از زیست‌گاه‌های این پرنده ضروری است.a
a
a
مطالب قابل توجه: a
- لک‌لک‌ها بر خلاف پرندگان دیگر، اندام تولید کننده‌ی صدا در حنجره ندارند. به همین سبب، پرندگانی بی صدا و لال‌اند. آن‌ها به خصوص زمانی که دو پرنده‌ی نر و ماده هم دیگر را در لانه ملاقات می‌کنند، با هم‌زدن منقار قرمز بلند خود، صدای تق تقی تولید می‌کنند که نشانه‌ی شادمانی است. این پرنده‌ها گاهی نیز صداهايی مانند خر‌خر و هیس از خود در می‌آورند.a
- لك‌لك‌ها لانه‌های بسیار بزرگ خود را از شاخه‌ها و تکه‌های چوب، بالای درختان، توده‌هاي علفي، تیرهای تلفن و گاه ساختمان‌های مخروبه یا بام خانه‌ها و انباری‌های روستایی می سازند. a
- در پرواز آهسته بال می‌زند و اغلب بالباز اوج می‌گیرد و در ارتفاع زیاد پرواز می‌نماید. در هنگام پرواز، بر خلاف پلیکان‌ها و حواصیل‌ها که گردن خود را جمع می‌کنند و به شکل s در می‌آورند، گردنشان را کاملاً کشیده و راست نگه می‌دارند. پاهای آن‌ها هم کشیده است و با این کار، از دمشان فراتر می‌رود.a
- لك‌لك‌ها روی درخت‌ها وساختمان‌ها می‌نشیند و در این حالت اغلب یک پای خود را جمع می‌کند. آرام و با تأنی راه می‌رود. اين پرنده‌ی بزرگ جثه‌ی سفید رنگ و با وقار، در بسیاری از افسانه‌ها و داستان‌های قدیمی حضور دارد و نشانه‌ی دوستی انسان و پرنده‌ه ست. احتمالا به سبب ظاهر سفید رنگ ان و به دلیل این که شش ماه از سال در ایران نیست، به آن حاجی لک‌لک می‌گویند.a
a
منابع : a
1- ابراهيمي، مهرگان، فرهنگ‌نامه حيات وحش ايران، نشر طلايي، 1390a
2- منصوري، جمشيد، راهنماي پرندگان ايران، كتاب فرزانه، 1387a
- به پيوند‌ها رجوع شود.a