انباشتههاي ماسهاي
تلماسههاa
a
تلماسه انباشتهاي از بارگذاري رسوبات بادرفتي با قطر معمولاً كمتر از 2 ميليمتر است. تلماسهها در اشكال و اندازههاي كوچك و بزرگ در مناطق بياباني و بادخيز با منبع بزرگي از مواد حاصل از فرسايش آبي و بادي و رسوبات درياچهاي قديمي پديد ميآيند. پيكانهاي ماسهاي را ميتوان كوچكترين تلماسهها دانست كه هسته نخستين نبكاها را تشكيل ميدهند. نبكاها، برخان، سيف، سيلك، هرمهاي ماسهاي يا قورد، تپههاي ريسماني طويل، و تپههاي شني از اشكال مختلف تلماسه ميباشد.a
جنس تپههای شنی اغلب از کوارتز است ولی گاهی گچ ، آهک، رس، خاکسترهای آتشفشانی و مواد دیگر، در آنها دیده میشود. وجود این مواد در تپههای شنی حاکی از فراوانی آنها در محل است.a
تپههاي ماسهاي به اشكال مختلف در دشت كوير و بيابان لوت ايران پديدار ميباشند. مرنجاب، طبس، نصرت آباد در سيستان و ريگ جن از جمله مناطق با تپههاي شني ميباشند. a
a
منابع : a
- امري كاظمي، عليرضا، اطلس توانمنديهاي ژئوپارك و ژئوتوريسم ايران، سازمان زمين شناسي و اكتشافات معدني كشور، 1388a
- احمدی، حسن، ژئومرفولوژی کاربردی، جلد۲، فرسایش بادی، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۷a
- به پيوندها رجوع شود.a