زاگرسي
جنگل‌هاي زاگرسي a
a
جنگل‌هاي زاگرس از جنوب آذربايجان تا استان فارس به طول 1300 كيلومتر است. درخت بلوط ايراني و سپس دو گونه ديگر بلوط (دارمازو، يوول) در قسمت‌هاي شمالي، پوشش گياهي غالب و سيماي عمومي جنگل‌هاي زاگرسي را شكل مي‌دهند. از گونه‌هاي ديگر مي‌توان از امرود، زبان گنجشك، زالزالك، كيكم، دغدغك، شيرخشت و پلاخور نام برد. قسمت‌هاي متراكم جنگل‌هاي زاگرسي درارتفاع 1200 تا 2500 متري قرار دارند. درارتفاعات بالاتر، حدود 2000 تا 2800متر، جنگل هاي مخروبه ارس و در ارتفاعات تاحدود750 متر جنگل‌هاي استپي با گونه‌هاي غالب بادام كوهي، پسته وحشي(بنه) و سپس گونه‌هاي خنجك، دافنه و ارجنك ديده مي‌شوند. جنگل‌هاي زاگرسي در آب و هواي مديترانه‌اي نيمه‌خشك با زمستان‌هاي سرد قرار دارند. متوسط بارندگي از 300 تا 750 ميليمتر است.a