پرستو
پرستوa
نام فارسی: پرستو/ بادخوركa
نام انگلیسی: Common Swifta
نام علمی: Apus apus a
خانواده: پرستوييان (Apodidae)a
جمعیت: به دلیل باورهای مردم و احترامی که به این پرندگان می‌گذارند، بهار و تابستان در کشور ما جمعیت کافی دارد.a
پراکنش: در جهان در اروپا، فقط در ایسلند، کوهستان‌های اسکاندیناوی و تندرا حضور ندارد. فصل زمستان در آفریقا هم دیده می‌شود. در فصل بهار و تابستان، در سراسر ایران زادآوری و در پاييز مهاجرت می‌کند.a
زیست‌گاه: پرستو در فضاهای باز، کشت‌زارها و اغلب نزدیک مناطق مسکونی زندگی می‌کند.a
اندازه: طول بدن این پرنده ،16 تا 19 سانتی‌متر است.a
ریخت‌شناسی: بدنی به رنگ سفید و سیاه با جلای بنفش دارد. منقارش تیز، کوتاه و سخت است. دهانی گشاد، پاهایی کوتاه و ضعیف با پنجه‌هایی قوی، بال‌هایی بلند، باریک و نوک تیز دارد. دم پرستو دو شاخه است.a
رژیم غذایی: پرستو از حشره‌ها تغذیه می‌کند.a
زادآوری: پرنده‌ی ماده 4 تا 5 تخم سفید با خال‌های قرمز می‌گذارد و 14 تا 16 روز روی آن‌ها می‌خوابد. جوجه‌ها 17 تا 24 روز به مواظبت نیاز دارند تا آماده‌ی پرواز شوند.a
وضعیت حفاظتی گونه: در حال حاضر به اقدام حفاظتی ویژه‌ای نیاز ندارد.a
a
مطالب قابل توجه: a
- شکل بال‌ها، دم دو شاخه و ساختار بدنی پرستو به این پرنده کمک می کند در عین حال که با سرعت پرواز می کند، مانورهایی هنرمندانه بدهد و حشرات را در حال پرواز شكار كند.a
- پرستو لانه خود را با گل به شكل يك پياله نصفه مي‌سازد و از بزاق دهان خود براي استحكام آن استفاده مي‌كند. a
- لانه‌ی پرستوها فقط برای جوجه‌آوری است. زیرا آن‌ها برای خواب یا سپری کردن زندگی، به لا‌به‌لای درخت‌ها، بین بوته‌ها و... می‌روند. پرستوهای نر و ماده با کمک هم لانه می‌سازند و برای تغذیه‌ی جوجه‌ها نیز به هم کمک می‌کنند. پرنده‌ی نر روی تخم‌ها نمی‌خوابد؛ اما زمانی که ماده روی تخم‌ها خوابیده است، آن را تغذیه می‌کند. a
- صدای این پرنده بلند و شبیه «شری ی ی » شنیده می‌شود.a
a
منابع : a
1- ابراهيمي، مهرگان، فرهنگ‌نامه حيات وحش ايران، نشر طلايي، 1390a
2- منصوري، جمشيد، راهنماي پرندگان ايران، كتاب فرزانه، 1387a
- به پيوند‌ها رجوع شود.a