درياچه زريوار

تالاب زریوارa

a

موقعيت: تالاب زریوار يا مريوان در فاصله ۳ کیلومتری غرب شهر مریوان، در دامنه كوه‌هاي اورامانات کردستان و شمال غربي ايران قرار دارد. a

ارتفاع : ارتفاع تالاب مريوان 1285 از سطح دريا است.a

وسعت: حداكثر مساحت تالاب زريوار به نزديك 1000 هكتار و به همراه نيزارهاي اطراف به 2000 هكتار در طول 4.8 و عرض 2.1 به عمق متوسط 5.5 متر مي‌رسد. عميق‌ترين قسمت درياچه 11 متر است. اين درياچه در يك فرو نشست محلي يا يك دره زمين ساختي پديد آمده و با انباشت رسوبات به شكل امروزي درآمده است.a

منابع تآمين آب: آب درياچه زريوار از بارش با 946 تا 982 ميليمتر سالانه در ايستگاه مريوان، آبراهه‌هاي موقتي و شاخه‌اي از رود مريوان و چشمه‌هاي كف‌جوش بستر درياچه تآمين مي‌شود. رودخانه زريوار از سرريز آب درياچه و از سرشاخه هاي رود گاران است. a

نوع و وضعيت تالاب: درياچه زريوار از نوع آب شيرين و دائمي است و با برخورداري از چشمه‌هاي كف‌جوش و بارش نزديك به 1000 ميليمتر در سال از خشكسالي در امان است، ولي مهمترين عامل تهديد درياچه انباشت رسوبات است به‌طوري كه هر سال حدود 6.5 نيم سانتي‌متر از متوسط عمق درياچه كاسته شده و باعث كاهش چشمه‌هاي خودجوش كف درياچه شده و انجام لايروبي‌ها را ضروري مي‌سازد. ورود فاضلاب و آلودگي‌هاي شيميايي با كاهش اكسيژن از عوامل ديگر تهديد و از بين رفتن توان اكولوژيك درياچه مي‌باشند.a

مديريت و حفاظت: درياچه زريوار به عنوان پناهگاه حيات وحش در سال 1387 اعلام شده و بر اساس آن، هر نوع تغيير كاربري و ساخت و ساز در اطراف تالاب ممنوع است.a

جاذبه‌هاي طبيعي: زيبايي‌هاي درياچه و ارتفاعات جنگلي اطراف آن و ماهيگيري زمينه جذب و افزايش روز افزون گردشگر را فراهم آورده است.a

a

گياهان: پوشش گياهي محدوده تالاب زريوار عبارتند از؛ a

- گياهان آب‌زي‌بن شامل ني، لويي، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت‌بند، پیچک‌ها. a

- گياهان آب‌زي غوطه‌ور شامل گونه‌هاي دم‌اسبيان. a

- گياهان آب‌زي شناور مانند عدسك آبي.a

_36 نوع پلانكتون گياهي و 8 نوع پلانكتون جانوري در درياچه زريوار شناسايي شده‌است.a

- پوشش گياهي ارتفاعات اطراف درياچه زريوار را بنه و بلوط ايراني، گلابی وحشی، زالزالک، بادام تشكيل مي‌دهند.a

ماهيان: بيشتر ماهيان درياچه مريوان مانند سه گونه كپور چيني غير بومي‌اند. ماهيان درياچه عبارتند از؛ سیاه‌ماهی خالدار، سیاه‌ماهی معمولی، عروس‌ماهی، گامبوزیا، ماهی آمور سفید، کپور آیینه‌ای، کپور معمولی، کپور سرگنده، كاراس، ماهي حوض كه توسط مردم در درياچه رها شده‌است. گونه‌اي مارماهي خاردار و شاه‌كولي، ماهيان بومي درياچه مي‌باشند.a

دوزيستان‌: قورباغه و دو گونه وزغ.a

خزندگان: 13 گونه خزنده از جمله؛ لاك‌پشت و دو گونه مارآبي.a

پرندگان: با توجه به ريزش‌هاي جوي و چشمه‌هاي خودجوش كف درياچه در اوقات خشكسالي، اين تالاب بعنوان يك زيست‌بوم جانشين در مهاجرت پرندگان آبزي عمل مي‌نمايد. بيش از 97 گونه پرنده مهاجر و بومي در اين تالاب شناسايي شده‌است. a

- پرندگان مهاجر وآبزي از جمله؛ اردك سرسبز، حواصيل ارغواني، اگرت سفيد بزرگ و اگرت كوچك،ا نواع كاكايي، خروس كولي، ماهيخورك، كشيم كوچك، باكلان بزرگ، غاز خاكستري، آنقوت، تنجه، پليكان سفيد، فلامينگو، پرستوهاي دريايي، سليم‌ها، كه در اين ميان پرندگاني مانند چوب پا، لك لك سفيد، جغد كوچك، چنگر از پرندگان جوجه‌آور مهاجر مي‌باشند.a

- پرندگان خشكزي از جمله؛ كوركور، سارگپه، شاهين، هدهد، سبزقبا.a

پستانداران: در درياچه زريوار ول آبي و شنگ زيست مي‌كنند كه بقاي اين دو با درياچه ارتباط مستقيم دارد. 31 گونه پستاندار در اطراف اين درياچه شناسايي شده‌است.a

a

a

منابع : a

a

- بهروزي‌راد، بهروز، تالاب‌هاي ايران، سازمان جغرافيايي نيروهاي مسلح، 1386a

- همشهري آنلاين www.hamshahrionlini.ira

- خبرگزاري فارس 2/11/87 www.farsnews.com a

a